Słodzenie MOŻE być zdrowe, pod warunkiem, że do słodzenia używamy tego co nam zdrowia przydaje, a nie co go zabiera. Wybierajmy więc do słodzenia produkty mające oprócz słodkiego smaku również witaminy, minerały i/lub zdolność antyoksydacyjną. Suszone daktyle, naturalne melasy, niewielkie ilości stewii, pszczelego miodu oraz mające antyoksydacyjne i antybakteryjne działanie poliole. Na szczególną uwagę obok popularnego ksylitolu zasługuje erytrytol.
Od czasu do czasu można posłodzić stewią (najlepiej w postaci wysuszonych listeczków zmielonych na proszek, a nie gotowego przetworzonego słodzika w tabletkach), o ile komuś nie przeszkadza charakterystyczny posmak glikozydów, co jest wadą stewii (zaletą zaś niewątpliwie zerowy indeks glikemiczny). Warto pamiętać, że roślinka o nazwie stewia przez ludy tubylcze była wykorzystywana głównie do celów leczniczych, a nie jako codzienny masowy zamiennik białego cukru, zaś badania nad stewią trwają nadal i naukowcy nie wydali jeszcze ostatecznego werdyktu nad jej długotrwałym oddziaływaniem na nasz organizm.
Kolejną grupą słodzideł są poliole (ksylitol, glicerol, sorbitol, mannitol, erytrytol itd), zwane inaczej alkoholami cukrowymi, choć kompletnie nie mają nic wspólnego z alkoholem. Są to substancje naturalnie występujące w owocach i warzywach, niektóre z nich są też w niewielkich ilościach produkowane przez nasze jelita.
Poliole nie powodują uzależnienia, nie mają wpływu na powstawanie próchnicy (ksylitol wręcz przeciwnie, ma stwierdzone antybakteryjne działanie, można go nawet używać w roli pasty do zębów, co lubią szczególnie dzieci) , nie karmią kandydozy, nie fermentują w jelitach jak cukier stołowy (nie próbujcie też piec drożdżówki na ksylitolu, to się po prostu nie uda!). Dodatkowo mają niższy indeks glikemiczny od stołowego cukru oraz niższą kaloryczność.
Jak się okazuje erytrytol powszechnie występujący w winogronach, grzybach, wodorostach czy gruszkach poliol oprócz posiadania wszystkich zalet ksylitolu ma inne dodatkowe plusy. Ma działanie antyoksydacyjne, bardzo niską kaloryczność, indeks glikemiczny ma bliski zeru, bardzo małe molekuły, w związku z czym jest łagodniejszy dla żołądka: nie powoduje tak szybko biegunki jak popularny ksylitol.
Są również:
Cukier kokosowy, jak na substancję słodzącą, posiada niski indeks glikemiczny (IG = 35). Dzięki temu może być stosowany przez diabetyków, stabilizując poziom glukozy we krwi. Naturalnie występujące enzymy, spowalniają wchłanianie cukru do krwi.
Posiada łagodny, karmelowo -kokosowy smak, przyjemny zapach. Znajduje szerokie zastosowanie w kuchni z powodu możliwości jego podgrzewania.
Cukier kokosowy jest bogaty w wiele składników odżywczych. Znajdujemy w nim magnez, potas, cynk oraz żelazo. Obfituje w szeroką gamę witamin: C, B1, B2, B3 oraz B6.
Cukier z Agawy. Jest to naturalna substancja słodząca, doskonale zastępująca cukier czy naturalne i sztuczne słodziki. Ma wszystkie zalety syropu z agawy i dodatkowo jest łatwiejszy w użytkowaniu. Niski indeks glikemiczny cukru z agawy nie oznacza, że można go spożywać bez ograniczeń.
Zawiera dużo fruktozy i inuliny oraz niewielką ilość glukozy.